Joris Luyendijk

Joris Luyendijk

Profiel

Joris Luyendijk (1971) is antropoloog en journalist – en bespeelt in al zijn werk nadrukkelijk beide registers tegelijk: hij is journalistiek antropoloog, zo u wilt. Nieuwsgierig en zorgvuldig bekijkt hij zijn onderwerp van alle kanten – om vervolgens vast te stellen hoe het werkt. Het wonderlijke is dat hij dat doet met onderwerpen waar ogenschijnlijk weinig geheimzinnigs aan is. We horen en lezen er elke dag over – de kranten staan er bol van, You Tube barst uit z’n voegen. En toch: Joris Luyendijk komt met zo’n glasheldere analyse dat het plaatje eindelijk scherp wordt –zoals een afbeelding in een verzameling gekleurde bollen en stippen plots tevoorschijn kan komen, als je kijkt van de juiste afstand. Joris’ antwoord op dit wonder: ‘nieuwsgierigheid is genoeg’.

Dankzij de kristalheldere volzinnen in Dit Kan Niet Waar Zijn loste er in de financiële wereld een rookgordijn op, waar de hele wereld al jaren tegenaan zat te kijken. Met zijn nieuwe bestseller De Zeven Vinkjes lukt hem precies hetzelfde ten aanzien Diversiteit & Inclusie, en ontsluiert hij laag voor laag een onbewust en onzichtbaar systeem van uitsluiting dat bepaalde mensen in Nederland op hun plek houdt.

Meer informatie via info@juliawolffmanagement.nl

Bi(bli)ografie

Het werken als Midden-Oosten correspondent voor (o.m.) het NOS journaal bevredigde Joris Luyendijk niet: veel te veel informatie moest omwille van een snelle, heldere boodschap voor de kijker, worden geschrapt. Er bleef wat hem betreft een té eenzijdig beeld over. Hij schreef na zijn vertrek bij het journaal een boek over de regio waar hij verbleef (en de taal leerde): Het zijn net mensen... waarvan 300.000 exemplaren zijn verkocht. Het boek werd in 18 talen vertaald en won diverse (internationale) prijzen. Later dook hij in de wereld van de parlementaire journalistiek en schreef met dezelfde haast naïeve nieuwsgierigheid over de ongeschreven wetten van de fluistergangen van de Haagse politiek. Het boekje Je hebt het niet van mij opende vele lezers de ogen – maar werd door collega-journalisten (misschien niet verwonderlijk) tamelijk koeltjes ontvangen.

Met een volgend spraakmakend project vestigde zijn naam als onderzoeker-met-een-lange-adem definitief. Voor NRC Handelsblad en The Guardian vestigde hij zich in de Londense City om zich te verdiepen in de bankwereld. Wie werken daar? En hoe kon de crisis nou eigenlijk ontstaan? Zijn columns en aanvullend onderzoek zijn vervat in het boek Dit Kan Niet Waar Zijn (ruim 250.000 exemplaren verkocht; bekroond met de NS publieksprijs 2015).

Zijn volgende boek/digitale platform was Kunnen we praten (over politieke verschillen). Met De Zeven Vinkjes, over diversiteit, inclusie en (misschien wel vooral) uitsluiting heeft Joris wéér een maatschappelijk relevante bestseller in handen.

De Zeven Vinkjes

Stel: je kunt niet gediscrimineerd worden en je hoeft je nooit ergens aan te passen, omdat iedereen zich altijd aanpast aan jou. Stel dat je vervolgens ook nog de meest prestigieuze opleiding van het land hebt, zodat je ook daarop niet gepakt kunt worden. Dan kun je dus niet weten hoe kwetsbaarheid voelt. Maar omdat je alles mee hebt en niks tegen, is de kans wel maximaal dat je het ver brengt in de samenleving.

Joris Luyendijk behoort tot deze groep van ondiscrimineerbare en sociaal onkwetsbare Nederlanders: een witte autochtone heteroman uit een ‘goed nest’ met aan de muur diploma’s van het Gemeentelijk Gymnasium te Hilversum en de Universiteit van Amsterdam.

In De zeven vinkjes probeert Luyendijk te begrijpen wat zijn uitgangspositie heeft gedaan met zijn zelf-, mens- en maatschappijbeeld. En wat doet het met een land, wanneer mannen zoals hij er de dienst uitmaken? Want op ontzettend veel plekken helemaal bovenin de politiek, de serieuze media, het openbaar bestuur en het bedrijfsleven wordt de baas gespeeld door een man zoals Joris Luyendijk.

  • Minstens één hoogopgeleide en/of welgestelde ouder
  • Minstens één in Nederland geboren ouder
  • Man
  • Hetero
  • Wit
  • Gymnasium of vwo
  • Universiteit